St. Anna Logo
Mieke van Lieshouts zoon Max (50) was ernstig ziek en verbleef in het hospice op Berkenheuvel in Geldrop. Een bewuste keuze vertelt Mieke: “Max wilde in eerste instantie niet naar een hospice, hij wilde thuis blijven. Maar met drie opgroeiende kinderen in huis werd de situatie te zwaar. Ik zag mijn kleinkinderen op eieren lopen om hun vader te ontzien. Maar Max vond het zo moeilijk zijn thuis te verlaten, hij zei dan: ‘soms heb ik nog een goed uur’, daar hield hij zich dan aan vast. Toch heeft hij ingezien dat thuis blijven voor teveel spanning in huis zorgde.”

 

In het hospice was de eerste periode moeilijk. Mieke vervolgt: “Max koos voor het hospice uit liefde voor zijn gezin, maar hij was zo aan het vechten tegen zijn ziekte. Dat was voor ons erg moeilijk om te zien. Het team van het hospice heeft ons altijd gerustgesteld. Zij zijn zo ervaren en wisten dat dit beter zou gaan. En gelukkig hebben ze gelijk gekregen. Max geneest helaas niet, maar hij heeft wel meer rust gekregen.”

 

De kracht van het team van het hospice zit in de persoonlijke benadering. Altijd bekijken zij wat een gast nodig heeft. Vanzelfsprekend is er de medische zorg, maar wat daaromheen gebeurt is minstens zo belangrijk. Mieke vervolgt: “Max vond het lastig om zich te laten verzorgen, in het begin deden we dit zelf. Toen het team van het hospice dit overnam, merkte een van de medewerkers dat Max gespannen was en last had van zijn nek en schouders. Onze Max is niet zo’n prater, daarom stelde zij voor hem een hoofdmassage te geven. Dit zorgde echt voor een ommekeer, we zagen de rust over hem heen komen, die we hem zo gunden.”

 

Ook Max zelf merkte de positieve invloed. Niet iedere medewerker is geschoold in het geven van deze massage. Daarom heeft hij er zelf bij de teamleider op aangedrongen dat ook anderen deze hoofdmassage leerden geven. “Max heeft zich hier echt voor ingespannen, het is mooi om te zien hoe hij in de laatste fase van zijn leven nog iets voor anderen heeft kunnen betekenen”, aldus Mieke. En –volgens Max’ wens worden de komende periode de medewerkers van het hospice hierin opgeleid.

 

De rust die Max in het hospice steeds meer vindt, bereikt ook moeder Mieke. “Als ik zie hoe Max binnen kwam, hoe zwaar hij het vond en hoe hij later was, daarin zit een groot verschil. Ik ben ervan overtuigd dat zijn verblijf in het hospice hem nog een aantal mooie momenten met zijn gezin heeft gebracht. Momenten die thuis met alle zorg en emoties niet mogelijk waren geweest. Daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor.”