10 jaar liefdevolle zorg: hospice Het Baken viert jubileum
Een terugblik met Carola Peters, verpleegkundige van het eerste uur
Verpleegkundige Carola Peters had al veel ervaring in de zorg toen ze 10 jaar geleden in hospice Het Baken in Geldrop ging werken. “Een hospice trok me altijd al. Het is mooi, bijzonder en dankbaar werk, het laatste stukje dat je voor mensen kunt doen.” Ook na 10 jaar wil ze hier niet weg. “Zo lang ik nog een traan kan laten als er iemand overlijdt, blijf ik hier werken.”
Het team bij hospice Het Baken is geweldig, vindt Carola. “We kennen elkaar door en door en vullen elkaar heel goed aan. En het maakt niet uit of je hier in dienst bent, of werkt als vrijwilliger. We doen het écht samen.” Om in het hospice te werken moet je empathisch, betrokken, rustig en zorgzaam zijn, vindt Carola. “We krijgen hier te maken met verdriet, boosheid, blijheid, allerlei emoties. Met rustig blijven en goed luisteren kom je dan een heel eind.”
Ik word er zelf een sterker mens door
Ook al doet Carola dit werk al 10 jaar, het blijft volgens haar bijzonder. “Ik word er zelf een sterker mens door.” Ze noemt een voorbeeld waaruit dat bleek. “Het was 07:00 uur in de ochtend en mijn dienst was nog maar net begonnen. Een kleinzoon had net zijn oma verloren en barstte in tranen uit bij mij. Ik vroeg hem wat ik voor hem kon doen. Hij wilde een sigaretje roken, maar wilde ook zijn oma niet alleen laten. Daarom beloofde ik hem bij haar te blijven. In die tijd vertelde ik zijn oma wat voor geweldige kleinzoon ze heeft.” Later die dag had Carola de kleinzoon weer in haar armen. “Zo’n grote knul met zoveel verdriet. Het raakte me. Ik had op dat moment zelf een pittige tijd achter de rug en daardoor was mijn gevoel wat afgezwakt. Die dag werd ik weer geraakt, vóelde ik weer. Toen wist ik: ik ben weer mezelf. Mooi dat mijn werk in het hospice mij dat kan geven.”
Wij laten soms net zo hard een traan
Carola steekt het ook niet onder stoelen of banken dat een overlijden zwaar is. Ze noemt een voorbeeld. “Als je een jonge vader afscheid ziet nemen van zijn twee puberdochters, dan breekt je hart. Wij laten soms net zo hard een traan. Maar ik weet: zolang het me blijft raken en ik iets kan betekenen voor een ander, dan zit ik hier op mijn plek.” Carola’s manier om het te verwerken? “Ik schrijf het van me af, of ik ga een stuk in het bos lopen met een lekker muziekje in mijn oren.”
Teambuildingsnacht: samen borrelen, opruimen en in gesprek
Wat Carola ook nooit meer vergeet is het openingsweekend van Het Baken. “We hebben het hier écht samen opgestart. Het plastic zat letterlijk nog op de liftdeuren toen we hier een teambuildingnacht hielden en zijn blijven slapen. Samen borrelen, opruimen én goede gesprekken voeren met elkaar. Een geweldige start van een nog mooier avontuur.”
Nu is het tijd om het jubileum te gaan vieren. “Dat doen we hier in Het Baken, samen met (oud-)collega’s, (oud-)vrijwilligers en artsen. Ik ben dankbaar dat ik deze plek al 10 jaar mijn tweede thuis mag noemen.”
